Saskia Bogers VSO Kilimanjaro Mount Meru Tanzania
10/12/2019
Blog

Uit de VSO Community | Saskia Bogers: “Die berg kan ik wel aan.”

vorige
volgende
Recente verhalen
Eind maart 2020 klimmen de 19 deelnemers van de VSO Challenge naar de 4.566 meter hoge top van Mount Meru in Tanzania. Dat doen ze om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het RISE-project. Dit project heeft als doel de leefomstandigheden te verbeteren van 650 gezinnen in Kamachumu, een dorp in een van de armste gebieden in het noordwesten van Tanzania. Door de families te ondersteunen met voedselzekerheid en het verkrijgen van een inkomen, krijgen kinderen een goede thuisbasis en kunnen ze zonder honger naar school. Daarnaast verbeteren we de kwaliteit en toegankelijkheid van het onderwijs, zodat zowel jongens, meisjes, als kinderen met een beperking naar school kunnen.

Saskia Bogers: “Die berg kan ik wel aan”

Saskia Bogers is klaar voor de klim- en klautertocht naar de top van Mount Meru. “Die berg kan ik wel aan. Ook al is het alleen op karakter.”

In een ver verleden wilde ze al eens als docente Engels uitgezonden worden door VSO. “In die tijd kreeg je nog een ouderwetse VHS-videoband met informatie. Maar ik ben er uiteindelijk niet mee doorgegaan. Ik was bang om mijn baan te verliezen en met een lokaal salaris kwam de hypotheekaflossing in de knel.” Toen ging ze met pensioen, en besloot ze dingen te gaan doen waar ze nooit aan toekwam. Zo heeft ze vorig jaar Engelse les gegeven in een dorp in Tadzjikistan. Nu gaat ze naar Tanzania.

Dezelfde kansen voor meisjes en vrouwen

Haar man is donateur voor VSO. Via de nieuwsbrief wees hij haar op het project. Saskia was meteen enthousiast en schreef zich in. Het enige aspect waar ze tegenop ziet is de fondsenwerving. De donaties druppelen wel binnen, maar soms twijfelt ze of ze het haalt. “Ik ga sowieso, ik maak daar geen halszaak van. Dat komt wel goed.” Tijdens een reis door China in september vertelde ze bijvoorbeeld haar reisgenoten over dit plan. “Bij thuiskomst kreeg ik van diverse mensen uit dat gezelschap al mijn eerste donaties binnen.”

Ze kijkt uit naar de klim. “Mij lijkt het een fantastische ervaring. De saamhorigheid, samen die berg op. Soms via paden, maar hier en daar ook echt klauteren. In vier dagen naar boven en in twee dagen weer naar beneden.” Ook is Saskia benieuwd naar het project zelf in Kamachumu. Ze is vooral begaan met de positie van meisjes en vrouwen in armoedige omstandigheden. Zij moeten dezelfde kansen krijgen ten opzichte van mannen, en daar wil deze deelneemster graag “de blaren op de voeten voor lopen”.

Verandering van binnenuit

“Voedsel, oftewel een volle maag, en onderwijs zijn de sleutel om verder te komen. Daarvoor is het opgehaalde geld straks bestemd. Zo sprak ik in Tadzjikistan een vrouw die graag verder wilde leren. Maar doordat ze in een spiraal van armoede bleef steken was daar geen geld voor. Toen dat dus niet lukte, is ze “maar” getrouwd.” Zelf heeft Saskia wel het geluk gehad om verder te leren. “Mijn ouders vonden het erg belangrijk dat hun vier dochters, net als hun twee zonen, later op eigen benen konden staan. Zo heb ik zelf Engels gestudeerd.”

Ze heeft affiniteit met VSO door de manier van werken. “Ze laten mensen niet aan hun lot over. Er wordt uitgegaan van principes van kennisoverdracht, mensen opleiden. De focus ligt op verandering van binnenuit, zodat een gemeenschap zich daarna op eigen kracht verder kan ontwikkelen. Dat is de kracht van VSO.”

Misschien ook interessant