Het bijzondere verhaal van Vanessa: een leven op…
02 december, 2024
Geschreven door: Nitin Naren Singh (National Volunteer, VSO Nepal)
Vertaald door VSO Nederland
Pratibha Tharu is een meisje van twaalf uit Baijanath Palika in het Banke district (Nepal). Tijdens haar eerste jaar op de basisschool is ze van school gehaald vanwege het gebrek aan geld. Met behulp van VSO is het 4 jaar later gelukt haar schoolcarrière te hervatten en kan Pratibha eindelijk weer naar school. Nu zit ze in de tweede klas van de middelbare school en maakt plannen voor de toekomst. Een fantastisch resultaat dat mede mogelijk is gemaakt door ENGAGE (Empowering New Generation of Adolescent Girls with Education), een project dat ernaar streeft zoveel mogelijk meisjes te voorzien van goed en passend onderwijs.
Pratibha woont samen met haar ouders en broer. Haar broer heeft een lichamelijke handicap en is ook aangesloten bij ENGAGE. Haar moeder zorgt voor het huishouden en haar vader is hoofdkostwinner. Hij verdient geld met af en toe werken in het dorp. Vanwege deze sporadische en weinige werkmogelijkheden, heeft het gezin een onzekere en onbetrouwbare bron van inkomsten.
Op zevenjarige leeftijd was Pratibha klaar om naar school te gaan, maar helaas kon haar familie de schoolkosten zoals; uniformen, boeken, pennen & schriften niet betalen. Haar vader heeft haar met tegenzin van school moeten halen gedurende haar eerste jaar. Vanaf dat moment hielp Pathibha haar moeder in het huishouden.
Het is voor ons in Nederland soms moeilijk te bevatten maar de realiteit is dat een van de grootste obstakels voor jonge meisjes om naar school te gaan de werklast in het huishouden is. Het is voor families gebruikelijk dat hun dochters helpen met huishoudelijke taken zoals koken, wassen, voor jongere kinderen zorgen en verzorging van het vee. Dit is vooral gebruikelijk op het platteland. Hierdoor blijft er geen tijd over om naar school te gaan en soms is er zelfs geen (passend) onderwijs beschikbaar in de buurt. Het gevolg hiervan is dat deze meisjes beperkt worden in economische kansen waardoor zij en hun (toekomstige) familie gevangen zitten is een cyclus van armoede.
Een ander groot probleem is het gender-gerelateerde geweld dat veel voorkomt. Dit is een van de meest voorkomende mensenrechtenschendingen in Nepal. Meisjes en vrouwen hebben een grote kans om te maken te krijgen met uithuwelijking op jonge leeftijd, seksueel misbruik en intimidatie, ongewenste zwangerschappen, SOA’s (incl. HIV), (onveilige) abortussen en soms zelfs de dood als gevolg van dit geweld.
Om deze problemen aan te pakken en te voorkomen heeft VSO Nepal met behulp van de overheid het ENGAGE project opgezet. In het project wordt samengewerkt, gecoördineerd en gebruik gemaakt van de technische kennis van Humanity and Inclusion Nepal, Disable Empowerment en het Communication Center Nepal uit het Banke District.
Banke is een van de drie districten waar VSO Nepal het project heeft opgezet.
Het doel is gemarginaliseerde, niet-schoolgaande en/of gehandicapte kinderen, in het bijzonder meisjes, in te schrijven op school en te zorgen dat ze vaak (genoeg) aanwezig zijn. Daarnaast helpt het project het schoolbestuur te versterken, de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren en meer inclusief onderwijs mogelijk te maken in onderwijsinstellingen.
“Dat het mogelijk is om naar school te gaan en te leren heeft me erg gelukkig gemaakt en ik heb er veel plezier in. Ik hoop verpleegkundige te worden en mensen uit mijn gemeenschap te kunnen helpen als ze ziek zijn. Ik wil later goed opgeleide en onafhankelijke vrouw zijn!” – Pratibha
In de meeste gevallen is de eerste stap in gesprek gaan met de ouders van de niet naar school gaande kinderen. Dit was ook bij Pratibha het geval. Een van vrijwilligers uit de gemeenschap heeft de ouders van Prathiba’s benaderd. Er werden meerdere gesprekken gevoerd over het belang van onderwijs voor meisjes. In deze gesprekken werd onder andere verteld over de positieve effecten van formeel onderwijs, bijvoorbeeld dat het een belangrijke factor is op weg naar een welvarende toekomst. Pratibha’s ouders werden overtuigd en schreven hun dochter in op school.
Voordat Pratibha echt kon beginnen moest ze eerst haar achterstand van vier jaar gemist onderwijs inhalen. Dit deed ze door 9 maanden speciale lessen te volgen waarbij haar achterstand werd ingehaald. Deze lessen zijn een van de belangrijkste onderdelen van ENGAGE. Ze dienen niet alleen een academisch doel, maar geven de leerlingen ook het benodigde (zelf)vertrouwen om weer naar school te gaan en naast hun leeftijdsgenoten te zitten.
Een ander belangrijk onderdeel wat het project tot een succes maakt zijn de informatie- en bewustwordingssessies. Deze sessies gaan over verschillende onderwerpen zoals; gender-gerelateerd geweld, kinderrechten & -bescherming, schadelijke sociale normen, seksuele en reproductieve gezondheid en hoe klachten en meldingen goed afgehandeld kunnen worden. Hierdoor leren studenten en de school meer over deze onderwerpen en worden ze in staat gesteld actie te ondernemen waar nodig, voor zichzelf en anderen.
Pratibha zit nu in de tweede klas van de middelbare school en gaat regelmatig naar school. ENGAGE heeft de familie financiële steun gegeven voor de aanschaf van benodigdheden zoals; schoolboeken, een uniform, pennen, potloden en schriften. Voor steun en advies kan Pratibha terecht bij haar ‘Big Sister’ van het project. Haar Big Sister houdt contact met haar en de familie en helpt hen wanneer nodig.
Big Sisters zijn onderdeel van het onderwijsproject Sisters for Sisters in Nepal dat ervoor zorgt dat meisjes uit de meest achtergestelde gebieden naar school kunnen én blijven gaan. Lees hier meer over dit project.
Haar docenten en haar Big Sister zijn het erover eens dat Pratibha een goede leerling is. Ze is erg gefocust en gemotiveerd om te leren. Ook is ze een fijne klasgenoot die anderen helpt en hun vragen beantwoord als ze iets heeft geleerd en zij er niet uitkomen. Haar docenten zijn optimistisch en verwachten dat ze overgaat naar het volgede jaar als ze zo doorgaat.
Pratibha vertelt: “Dat het mogelijk is om naar school te gaan en te leren heeft me erg gelukkig gemaakt en ik heb er veel plezier in. Hiervoor was ik bezig met zorgen voor de geiten en hielp ik mijn moeder met koken en wassen. Nu focus ik me op mijn studie en maak ik plannen voor de toekomst. Ik hoop verpleegkundige te worden en mensen uit mijn gemeenschap te kunnen helpen als ze ziek zijn. Ik wil later goed opgeleide en onafhankelijke vrouw zijn!”