“De kippenboerderij is een voorbeeld voor de omgeving”

English version

Ruim 25 jaar geleden ging Joost Verwilghen naar Bangladesh. Hier werkte hij 2,5 jaar als vrijwilliger bij een lokale NGO en daarna als programmamanager voor VSO. In dit interview met Joost blikken we terug op zijn ervaringen en bespreken we hoe zijn uitzending ‘bepalend’ is geweest voor zijn verdere leven, zowel in zijn loopbaan als privé.

Een beweging in gang gezet

‘Een mooi voorbeeld uit mijn werk in Bangladesh dat ik samen met Aloshika Rajihar een kippenboerderij heb opgezet. Eieren verkopen om minder afhankelijk te zijn van donaties. Dat was het plan van deze lokale ontwikkelingsclub in het zuiden van Bangladesh. Met mijn kennis van plattelandsontwikkeling kon ik hen op weg helpen en wisten we met elkaar binnen de kortste keren een boerderij met 1.500 kippen op te zetten. Een lokale eierenopkoper verkocht de eieren in de stad. Een paar keer per week haalde hij zo’n 400 eieren op, in een enorme mand op z’n hoofd.’

‘Ik heb altijd contact gehouden met de mensen van Aloshika. In 2006 ging ik voor het eerst terug en hoorde ik hoe het pluimveebedrijf een belangrijk voorbeeld is geweest voor anderen. Inmiddels waren er verschillende pluimveebedrijven opgezet en hiermee zijn veel banen gecreëerd voor de gemeenschap.’

‘Ook sprak ik de zoon van de gepensioneerde eierenverkoper. Hij had het bedrijf van zijn vader overgenomen. Inmiddels haalde hij niet meer zelf de eieren op. ”We halen nu met vier riksja’s eiren op bij alle pluimveebedrijven,” zei hij. Er was een hele supply chain bijgekomen.’

‘Samen met andere changemakers hebben we met de boerderij een hele beweging op gang gezet. Daar ben ik nog steeds erg trots op!’

Wederzijds begrip

‘In het begin van mijn plaatsing was ik soms eenzaam, niemand sprak Engels. Ik deed mijn best om zo snel mogelijk de taal te leren. Dit heeft me geholpen om meer contact te leggen met andere mensen uit het dorp en de omgeving. Wanneer je langere tijd in het buitenland zit, kunnen de relaties met de mensen om je heen ook groeien en worden ze dieper. Het wederzijdse begrip wordt dan ook groter. Dit hielp me om te ontdekken wat er al wel en wat nog niet aanwezig is in de gemeenschap en waar behoefte aan is.’

‘Mijn ervaringen in het buitenland hebben me opener gemaakt en geleerd om niet alleen vanuit mijn eigen referentiekader te kijken. Ze zijn hiermee een opstapje geweest en bepalend geweest voor mijn verdere leven. Ik ben veel internationaal blijven werken. Mijn plaatsing en werk in Bangladesh hebben me handvatten gegeven om succesvol en effectief te kunnen werken.’

Samen leren wereldwijd

‘Ik schreef veel over mijn ervaringen naar mijn ouders. Zij deelden dat weer met vrienden en familie. Op een gegeven moment ben ik mijn verhalen gaan bundelen in een soort van nieuwsbrieven. Mensen reageerden dat ze graag wilden helpen bij waar ik mee bezig was en wilden geld doneren. We hebben toen de stichting SAKO opgezet. Mijn vader is daar erg actief in geweest en is dat nog steeds. SAKO zet zich in voor onderwijs en basisgezondheidszorg voor kinderen, samen met partnerorganisaties in Bangladesh.’

‘Zelf zet ik mij ook nog steeds graag in voor initiatieven voor een wereld zonder armoede. Ik geloof dat het uitwisselen van ideeën en elkaar verder helpen erg belangrijk is voor het succes van deze initiatieven. Ik ben me daarom in gaan zetten voor Partin. Deze brancheorganisatie brengt kleine goede doelen actief samen om hun relevantie, kwaliteit, kracht en draagvlak binnen de samenleving zichtbaar te maken. Zo organiseren we op 9 oktober 2021 een landelijke dag met als thema Samen leren wereldwijd, waar iedereen die betrokken is bij zo’n initiatief kan kennismaken met Partin en haar leden.’

Joost Verwilghen