Ondernemen als vrouw in Egypte: Marwa’s succes met…
24 oktober, 2024
De Filippijnen komt regelmatig in het nieuws door tropische stormen die een spoor van vernieling achterlaten. Deze stormen hebben een enorme impact op de koraalriffen en de visindustrie. En dat terwijl visserij de belangrijkste bron van inkomsten is voor veel gemeenschappen op Mindanao, een groot eiland in het zuiden van de Filippijnen. Dankzij hulp van de lokale changemakers van VSO is er echter reden voor hoop: een groep vrouwen op Mindanao heeft het initiatief genomen om de rijstindustrie duurzamer te maken.
De rijstindustrie is erg belangrijk voor de inwoners van Mindanao. Rijst is niet alleen een belangrijk basisvoedsel, ook is maar liefst 32% van de bevolking actief in het verbouwen van rijst. Naast het verbouwen, is er ook een bloeiende rijsthandel. Hierdoor hebben vrouwen een alternatieve inkomstenbron wanneer ze geen vis kunnen vangen.
Jocelyn, een 51-jarige vrouw met een visstal op de plaatselijke markt, heeft flinke verantwoordelijkheden. Haar man is gehandicapt en kan niet bijdragen aan het gezinsinkomen, dus alle verantwoordelijkheid ligt bij Jocelyn. “In mijn gemeenschap is het de taak van de vrouw om schoon te maken en voor de kinderen te zorgen, maar ik moet daarnaast ook nog voor inkomen zorgen,” geeft ze aan.
Met hulp van VSO is Jocelyn lid geworden van een coöperatieve rijsthandel, zodat haar gezin niet meteen in de problemen komt wanneer de visvangst door slecht weer wordt belemmerd. Behalve dat dit een alternatieve inkomstenbron vormt, biedt haar lidmaatschap ook de mogelijkheid om relatief goedkoop rijst te kopen. Bovendien heeft ze via de coöperatie toegang tot een kredietfaciliteit. Dat maakt het mogelijk om wat later te betalen voor de rijst als het financieel even tegen zit.
“In noodsituaties is rijst ons primaire basisvoedsel. Zelfs als je geen alam (voedsel of vlees) hebt, kan je sojasaus toevoegen en dan heeft je gezin in ieder geval te eten.”
Maar het lidmaatschap van de coöperatie betekent meer dan alleen een alternatieve inkomstenbron. Het schept ook een band tussen de vrouwen, zodat ze samen sterker staan in de strijd tegen de gevolgen van klimaatverandering, en daar is Jocelyn heel dankbaar voor.
Dankzij de coöperatieve rijsthandel heeft Jocelyn nu een alternatief inkomen.
Ook Jamera maakt deel uit van de coöperatieve rijsthandel. Na het overlijden van haar man in 2014, moest zij in haar eentje haar gezin onderhouden door de verkoop van bananenchips. Door haar lidmaatschap van de coöperatie kreeg ze noodvoorzieningen, die vooral tijdens de coronacrisis hard nodig waren.
“Ik was daar heel blij mee, want daardoor had ik in ieder geval iets voor mijn gezin. De lockdowns waren heel zwaar voor mij, want ik kon de bananenchips niet naar mijn klanten vervoeren. Voordat ik lid werd van de coöperatie moest ik geld van mijn buren lenen, maar nu kan de rijsthandel coöperatie me daarmee ondersteunen.”
Jamera is heel blij met de mogelijkheden om haar inkomen te verbeteren: “Ik gebruik het extra geld om nieuwe schoenen of een schooluniform voor mijn kinderen te kopen. En ik betaal er mijn leningen mee af. En soms neem ik mijn kinderen mee naar een kiprestaurant, als ik daar genoeg geld voor heb. Zo kunnen ze zien hoe leuk het leven ook kan zijn.”
Jocelyn hoopt op een betere toekomst voor haar kinderen: “Ik hoop dat ze hun schooldiploma’s kunnen halen en dat ze de zware tijden die ik heb meegemaakt, niet hoeven te ondergaan.” Jamera zou graag willen dat haar kinderen professionals worden en een bijdrage kunnen leveren binnen hun gemeenschap. Ze wil hen daar heel graag bij ondersteunen. Dankzij donateurs van VSO zijn zowel Jocelyn als Jamera weer een stapje dichter bij hun doel.
Dit artikel is tot stand gekomen met behulp van redactievrijwilliger Henk Vaandrager.