De verpleegkundige die een wereld van verschil maakt

English version
Carol Carson is een echte changemaker, ze transformeerde de opleiding voor verpleegkundigen, verbeterde de patiëntenzorg in gemeenschappen en leerde verloskundigen levensreddende vaardigheden, en daarvoor ontving ze in 2020 een onderscheiding van de Britse koningin.

In 2007 begon Carol Carson aan haar eerste termijn, toen werkte ze in Malawi als klinisch docent. Haar takenpakket bestond uit het bijscholen de docenten verpleegkunde en verpleegkundigen in opleiding meer leren over geestelijke en mentale gezondheidskwesties.

“Het waren zware omstandigheden voor de studenten,” herinnert Carol zich. “We zagen patiënten elkaar mishandelen; van de ene op de andere dag verschenen er blauwe plekken op hen.”

Ondanks de moeilijke omstandigheden is het Carol gelukt om de studenten op een andere manier te laten kijken naar patienten in de geestelijke gezondheidszorg, want voorheen wilden de verpleegsters niet met de patiënten communiceren.

“Ik leerde de studenten hoe belangrijk het is om echt naar patiënten te luisteren om hun symptomen te begrijpen,” zegt Carol. “Dit is vooral belangrijk in de geestelijke gezondheidszorg.”

“Je moet er de humor van inzien”

Een jaar later besloot ze haar vaardigheden elders te delen. In de regio die later onafhankelijk werd als: Zuid-Soedan. En opnieuw met ondersteunende trainingen over de geestelijke gezondheidzorg.

“Er liepen geiten rond op het ziekenhuisterrein, en ook gieren. Op een nacht moest er een slang van de afdeling verwijderd worden! Om met dat soort situaties om te gaan, moet je er de humor van inzien.”

Gelukkig kon Carol, die oorspronkelijk uit Edinburgh komt, putten uit haar 25 jaar aan ervaring als verpleegkundige.

Carol heeft deze foto gemaakt terwijl ze training gaf aan verloskundigen in opleiding in Myanmar

Ondanks de hindernissen heeft ze enorme stappen gemaakt in het adresseren van problemen als: missende vaardigheden die belangrijk zijn voor verpleegkundigen in opleiding en infectiecontrole maatregelen. Voor het eerste kregen de studenten interactieve lessen.

“Deze verpleegkundigen hebben altijd alleen maar uit het hoofd geleerd”, zegt Carol. “Ik zorgde ervoor dat hun leerervaring beter werd.’

Haar inspanningen bleven niet onopgemerkt. “Kort voordat ik vertrok gaf ik de studenten een examen. Ze slaagden allemaal. Een of twee schreven onderaan hun papieren hoe veel ze me waardeerden en hoe erg ze me zouden missen.”

Carol met verpleegkundigen die ze heeft opgeleid

Putlatrines en achtertuintjes

Het jaar daarop kreeg Carol een telefoontje van VSO. Ze werd gevraagd of ze wilde overwegen te werken voor een nieuwe project. Dit keer ter verbetering van de gezondheid van moeders en pasgeborenen, opnieuw naar Malawi. Ze greep haar kans door samen te werken met lokale gezondheidscentra en leiders van de gemeenschap en hen te helpen met het verkrijgen van goedkope oplossingen voor het verbetern van de gezondheidszorg.

Carol en haar team groeven latrines en richtten handenwas-stations in. Ook moedigde ze vrouwen in de gemeenschap  aan om achtertuintjes te beginnen. Dit betekende dat moeders hun kinderen gevarieerder konden laten eten en iets meer voedsel konden verbouwen dan ze nodig hadden, om zo extra inkomsten te genereren.

Het grotere plaatje zien

In 2016 begon Carol aan haar vierde termijn, deze keer in Myanmar.

Daar sloot Carol zich aan bij een groep vrijwilligers als onderdeel van een gezamenlijk project met de non-profit gezondheidsorganisatie Jhpiego. Met als doel het herzien van de onderwijstechnieken op de opleiding als vroedvrouw. Het was voor docenten gebruikelijk om hardop voor te lezen uit een verouderd lesboek terwijl de studenten luisterden en aantekening maakten.

“Ze leerden niet, ze waren aan het stampen”, zegt Carol. “Ze leerden niet kritisch na te denken of het grotere geheel te zien.”

Dus, Carol en haar medevrijwilligers introduceerden daarom meer hands-on lesmethoden, zoals het gebruik van een waterfles om te demonstreren hoe je een vrouwencondoom gebruikt.

“We hadden een stapel lesmateriaal naar Myanmar kunnen sturen, maar zonder de docenten bij te scholen heeft het geen zin.”- Carol Carson, changemaker

Carol’s tijd in Myanmar eindigde in 2017, maar de impact die ze heeft gehad op studenten zal ongetwijfeld voortleven. Vorig jaar werd ze onderscheiden met een ‘OBE*’.

“Toen ik de OBE won, dacht ik dat het een hoax was,” zegt ze. “Mensen doen geen werk voor VSO om daarvoor een prijs te winnen, maar het is buitengewoon leuk om erkend te worden. Ik voel me bevoorrecht dat ik heb kunnen doen wat ik heb gedaan met VSO.

“Het gaat niet alleen om de mensen die je opleidt, maar ook om de mensen aan wie zij daarna zorg verlenen. Ik hoop dat ik heb bijgedrage heb kunnen levereren aan het verbeteren van de zorg die patiënten in deze gemeenschappen ontvangen.”

Een blijvende impact achterlaten

De vaardigheden die Carol Carson heeft gedeeld in gemeenschappen zullen een blijvende en duurzame impact achterlaten. Haar uitzending werd mogelijk gemaakt door donateurs. Met eenmalige donatie of een vast bedrag per maand kunt ook u bijdragen aan nóg meer positieve en duurzame verandering.

*Een OBE is een onderscheiding die je kunt ontvangen van de Britse koning(in), en staat voor: ‘The Most Excellent Order of the British Empire’. Dat is vergelijkbaar met een Koninklijke onderscheiding in Nederland (lintje van de Koning).

Meer lezen over wat VSO doet? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!