Het bijzondere verhaal van Vanessa: een leven op…
02 december, 2024
Over de hele wereld zijn de scholen weer begonnen, maar de kloof tussen het aantal kinderen dat wel en niet naar school gaat, wordt groter dan ooit. VSO’s Hoofd Onderwijsadviseur Purna Shrestha legt uit hoe een paar maanden corona zorgt dat veel kinderen nooit meer naar school zullen gaan.
“Het is back-to-school-tijd in Europa, maar wereldwijd zijn de meeste kinderen nog lang niet terug in de klas. In bijna alle landen waar VSO werkt, zijn de scholen namelijk nog steeds gesloten. Hier in Groot-Brittannië is het voor scholen en autoriteiten al moeilijk genoeg om kinderen op een veilige manier terug de schoolbanken in te krijgen. Stel je dan eens voor wat voor uitdaging dat is in een land met veel minder hulpbronnen, waar scholen überhaupt al te weinig lesboeken en toiletten hebben… Hoe geef je les op een veilige afstand, als de normale klas bestaat uit meer dan 100 kinderen? Hoe zorg je voor hygiëne, als je school geen toegang heeft tot schoon water?”
“Als VSO’s hoofd onderwijsadviseur heb ik zoveel geleerd tijdens deze pandemie. Ik heb ontdekt hoe veerkrachtig onze werknemers en vrijwilligers zijn. Ik heb gezien hoe snel de dingen die men beschreef als onmogelijk, zoals het gebruik van technologie in plekken met weinig middelen, ons ‘nieuwe normaal’ zijn geworden. Maar wat me nog het diepst heeft geraakt, is de pijnlijke herinnering aan de huidige ongelijkheid tussen kinderen in de wereld.
Toen de school van mijn kinderen sloot in maart, hadden we thuis niets om ze mee les te geven. Vrijwel meteen zorgde hun school ervoor dat alle kinderen thuis een laptop kregen, waardoor ze toch op afstand les konden krijgen en in contact konden blijven met hun vriendjes en vriendinnetjes.”
“Wanneer ik de ervaring van mijn kinderen vergelijk met die van de kinderen uit Nepal, waar ik geboren ben, word ik verdrietig over het verschil in kansen dat ze hebben.
Ons onderzoek tijdens de lockdown in Nepal liet twee dingen zien. Ten eerste hebben de meeste kinderen geen toegang tot internet – en daarmee tot programma’s als Zoom en YouTube. Ten tweede, en nog belangrijker, hebben veel van hen ook niet eens een radio, waarmee ze op zijn minst konden meeluisteren met de educatieve uitzendingen die de overheid en organisaties zoals VSO verzorgen.
In Myanmar en Nigeria vonden we vergelijkbare onderzoeksresultaten. Met name de kinderen uit landelijke, afgelegen gebieden worden tijdens de lockdown uitgesloten. Niet alleen van onderwijs, maar ook van de sociale voordelen, bescherming en welzijn die onderwijs met zich meebrengt.
Terwijl de school van mijn kinderen alweer bijna open gaat, zullen de kinderen uit de locaties waar VSO werkt nog een lange tijd moeten wachten. En hoe langer de scholen gesloten blijven, des te groter het risico op gevaar.
Bestaande ongelijkheden worden namelijk erger en onze vrijwilligers geven aan een groei te zien in de hoeveelheid kinderhuwelijken en geweld tegen kinderen. Dit heeft enorme gevolgen voor kinderen, die niet alleen nu lijden, maar hierdoor voor de rest van hun leven lagere kansen zullen hebben.
Het is niet alleen zes maanden aan verloren lessen – de impact kan een hele generatie aanhouden. Het is onwaarschijnlijk dat de meeste kinderen ooit nog terug zullen keren naar de klas.”
“Dit probleem is er een van mondiale schaal en vraagt daarom om mondiale samenwerking. VSO teams van over de hele wereld zijn wekelijks in contact met elkaar om te delen wat bij hen wel en niet werkt. Zo werd bijvoorbeeld al snel duidelijk dat het uitzenden van lessen over de radio niet genoeg is. De uitdaging is complexer dan dat, dus de aanpak van VSO bestaat dan ook uit verschillende aspecten:
“De spreiding van corona zorgt voor enorme moeilijkheden en risico’s. Desondanks zetten internationale, nationale en lokale vakdeskundigen hun werk voort. Ze zorgen dat kinderen betrokken blijven bij het onderwijs en veilig blijven. Ze geven zelfs gebarentaallessen aan kinderen die doof zijn. Voor mij zijn zij de onbezongen helden van deze pandemie.
Daarbij hebben we dankzij de toename van flexibel thuiswerken en verbeterde technologie meer ruimte voor e-volunteering. Technische experts en specialisten van over de hele wereld zorgen online voor trainingsmateriaal en hoeven zich nu niet te binden aan een tweejarige overplaatsing. Daarnaast zetten teruggekeerde vakdeskundigen hun lokale werk voort vanuit huis.
Ik ben ontroerd door de passie van onze vakdeskundigen die een extra stap hebben gezet om kinderen te helpen leren tijdens deze pandemie en die zich inzetten voor de ontwikkeling van een veerkrachtiger onderwijssysteem.
We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Corona is onze gemeenschappelijke vijand en als team kunnen we dit aan.”