Het bijzondere verhaal van Vanessa: een leven op…
02 december, 2024
English version
Klimaatverandering en overbevissing raken het Tonlé Sap-meer van Cambodja hard. Dit zette VSO ertoe aan om de mensen die rondom het meer wonen te helpen met het verhogen van hun inkomen.
Miljoenen mensen zijn afhankelijk van het Tonlé Sap-meer, het meer ligt ten noordwesten van de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh. Het water, dat ooit wemelde van de vis, levert maar liefst 75% van het eiwit voor gehele bevolking van het land dat bestaat uit meer dan 16 miljoen mensen. Ooit leek het meer onuitputtelijk, maar de overbevissing, het bouwen van dammen en, het meest verontrustende, klimaatverandering, komen hard aan.
De lokale bevolking zegt dat ze vroeger goed konden leven van het meer, maar nu hebben de afnemende visbestanden velen van hen gedwongen tot landbouw. Pel Pon was een visser maar is nu lid van een landbouwcoöperatie. Hij verbouwt nu bonen om hem in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij zegt dat steeds meer van zijn vrienden die ooit leefden van visserij op zoek moeten naar nieuwe manieren om rond te komen.
“Zo’n 5 jaar geleden heb ik het vissen opgegeven. De hoeveelheid vangst werd namelijk steeds kleiner en kleiner.”
Pel Pon
Een ander lid van de coöperatie, Koy Tenh, is ook een van de rangers die overbevissing probeert te voorkomen in de beschermde gemeenschappelijke waterzone. De zone dient ervoor te zorgen dat de lokale gemeenschap voldoende visbestand kan reserveren, maar Koy Tenh zegt dat het waken over het meer steeds moeilijker wordt aangezien steeds meer mensen rondom het meer “met de tijd wanhopiger worden om voldoende inkomsten te verdienen om van te kunnen leven”.
Een drijvende uitkijkpost in de buurt van de beschermde zone zorgt ervoor dat rangers zoals Tat Cheng en dorpshoofd, Phan Nov (met pet op) vissers in de gaten kunnen houden. Het bouwen van de hut werd gesteund door verschillende ngo’s en financierders, waaronder VSO. Cheng zegt dat dergelijke maatregelen nodig zijn nu het aantal gevangen vis “op een laagterecord” ligt.
Omdat het steeds moeilijker wordt om rond te komen van het meer, verlaten steeds meer jonge mensen het gebied om te gaan werken op bouwplaatsen of kledingfabrieken in de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh. Waardoor de oudere generatie, zoals Pel Pon, achter blijft in het gebied.
De meeste mensen die in het gebied wonen waren voor hun levensonderhouden afhankelijk van de visserij. De dalende opbrengsten betekent voor velen dat zij moeten terugvallen op landbouw; het verbouwen van rijst of bonen. Doordat er de laatste jaren maar weinig regen is gevallen, zijn de boeren afhankelijk van het pompen van water uit het meer, hiervoor worden pompen gebruikt waar dure benzine in moet. Door op advies van VSO als een coöperatie te werken konden de boeren de kosten delen en verminderen.
Yu Saret heeft twee hectare rijstvelden in de regio Chol Kiri in de provincie Kampong Chhnang. Yu Serats’ echtegenoot stierf enkele jaren geleden en sindsdien zijn alle zeven kinderen naar het buitenland vertrokken om geld te verdienen als arbeidsmigrant. Ondanks dat Yu Saret dichtbij het meer woont is ze, door de slechte regenval van de afgelopen jaren, steeds vaker gedwongen om het weinige geld dat ze heeft te gebruiken om water vanuit het meer in haar rijstvelden te pompen.
Pel Pon is nu lid van een landbouwcoöperatie, opgericht met hulp van VSO. De coöperatie richt zich op voormalige vissers, en anderen uit de provincie Kompung Chhnang, door hen te helpen bij het overstappen naar alternatieve inkomstenbronnen.
Maar zelfs met hulp werpt het veranderende klimaat een schaduw op de mensen die hier wonen.
Meer lezen over wat VSO doet? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!