Jully heeft zelf de touwtjes van haar leven in handen genomen

Jully (35) groeide op op het platteland van Kenia met zeven broertjes en zusjes, een verslaafde en soms agressieve vader en een overspannen moeder. Haar vader was zijn baan verloren en gleed steeds verder af. Ook hun moeder kon nauwelijks voor ze zorgen. Jully en haar broertjes en zusjes moeten hun eigen geld verdienen, zodat ze eten konden kopen. Sommige broertjes en zusjes konden hierdoor de lagere school niet afmaken. Het is Jully gelukt om de lagere school grotendeels af te maken. 

ENGLISH VERSION

Zoals gebruikelijk in Kenia trouwde Jully al jong, maar bleef tegen de structurele problemen van vrouwen in Kenia aanlopen: “Tegenwoordig woon ik met mijn drie kinderen (13, 9 en 3 jaar) in een klein huisje in Siaya. De samenleving hier is niet erg eerlijk: mannen worden beschermd, terwijl vrouwen slecht behandeld worden. Ze zien vrouwen liever bedelen dan werken. Mijn man is overleden aan AIDS en ik krijg daarvan de schuld: zijn familie vindt mij een moordenaar. Maar in werkelijkheid was hij het die mij infecteerde. Ik nam medicijnen, maar hij niet. En nu is hij dood”. 

Schippperen

“Om mijn kinderen te kunnen laten opgroeien, vond ik werk als kok in een hotel, maar daar kreeg ik niet altijd betaald. De eigenaar gaf me soms eten in plaats van geld. Dit eten was niet meer goed en zorgde dat mijn kinderen ziek werden. Ik was dan ook heel blij met een lieve buurvrouw die me leerde met de naaimachine te werken Zo kon ik een klein inkomen verdienen door mijn buurvrouw te assisteren.” 

“Toen begon het COVID-19 virus wereldwijd om zich heen te grijpen. En ook in Kenia, natuurlijk. Door de gevolgen daarvan had bijna niemand meer geld om kleding te laten herstellen – de mensen moesten alle zeilen bijzetten om zelfs maar voedsel te kunnen kopen. In Kenia had ik geen toegang tot overheidsprogramma’s om de economische gevolgen van de pandemie te bestrijden, dus ik had geen andere keus meer dan geld te lenen om mijn kinderen te eten te kunnen geven.” 

Jully en haar kledingbedrijf

Mijn eigen kledingbedrijf 

Gelukkig gaf VSO me 10.000 shillings (bijna 100 euro) en ik heb dat geld gebruikt om een naaimachine te kopen en mijn eigen kledingbedrijf te starten. Nu maak ik kleding van goede stoffen, en zet ze ook in de schijnwerpers, zodat mensen kunnen zien wat ik allemaal kan. Dat werkt heel goed: daar komen steeds meer klanten op af doordat ze meer vertrouwen in me hebben. Ik ben tenslotte een professional en maak moderne, eigentijdse ontwerpen voor mijn kleding, en daar ben ik super trots op.  

Hoewel de zaken goed gaan, probeer ik steeds vooruit te blijven kijken. Ik wil heel graag mijn kinderen naar school kunnen sturen en ze een goed gebalanceerd dieet kunnen geven. En ik droom ervan om wat geld te kunnen sparen, en misschien zelfs nog een tweede bedrijf te starten, bijvoorbeeld een schoonheidssalon.  

Youth Employment and Entrepreneurship Project  

Jully is een van de jonge moeders die deelnemen aan het Youth Employment and Entrepreneurship Project (YEEP) in West-Kenia. Naast startkapitaal, traint en begeleidt Changemaker Janet, Jully en andere deelnemers, zodat zij hun eigen bedrijf op kunnen zetten. Ook brengt ze de moeders samen in groepen, zodat ze kunnen praten over de uitdagingen waarmee ze als jonge ondernemers worden geconfronteerd. Daarnaast helpt ze hen bij het kweken van hun eigen moestuintjes.  

Wil je meer weten over YEEP? Lees de persoonlijke verhalen van moeders Vivian en Josephine

Credits
Geschreven door: Hollie Longmore
Geredigeerd en vertaald door: Henk Vaandrager, VSO Nederland
Foto: VSO/Obscura Media