Het verschil dat onderwijs kan maken

English Version

Munni Ram komt uit Lankasur, een klein dorpje in Nepal in het district Rajbiraj. Ze is daar geboren, opgegroeid en woont daar nog steeds. Zij, haar ouders en vijf broers en zussen waren de enige Dalit familie in de regio. Het was niet gemakkelijk om op te groeien in armoede in een gemeenschap die hen discrimineerde. Met een beetje geluk en veel hard werk heeft Munni de kans gekregen op te groeien tot een belangrijk figuur in haar gemeenschap. Changemaker Munni vertelt haar verhaal:

Opgroeien in armoede en discriminatie

“In Lanksur, het dorp waar ik ben opgegroeid, waren wij de enige Dalit familie. De Rajputs, Mandals en Yadavs en andere etnische groepen om ons heen voelden zich beter dan wij. Sommigen van hen werden boos als ze ons zagen in de ochtend, dat zou een teken van tegenspoed zijn. Ons zien betekende een slechte dag. We werden uitgescholden en waren ongewenst in de gemeenschap.

Een korte toelichting over de Dalit gemeenschap:
De Dalit is een kaste uit het kastensysteem. De totale Dalit gemeenschap wordt geschat op zo’n 260 miljoen mensen, zij zijn voornamelijk gevestigd in India, maar ook in Nepal, Sri Lanka, Bangladesh en Pakistan. De Dalits staan laag op de maatschappelijke ladder. In het kastensysteem zelfs zo laag, dat ze niet worden meegenomen in het kastensysteem, ze worden samen met andere buitengesloten groepen de ‘onaanraakbaren’ genoemd. Hoewel discriminatie op kaste en maatschappelijke status verboden is, zijn nog veel mensen die op een manier waarde hechten aan het systeem. Dit maakt de Dalit gemeenschap kwetsbaar voor uitbuiting, (seksuele) mishandeling en andere misdaden die vaak onbestraft blijven.

Mijn broers, zussen en ik zagen de andere kinderen in hun witte kleding naar privéscholen gaan. Ik droomde er ook van naar school te kunnen, met een mooie witte blouse aan. Ik ben hier vaak verdrietig over geweest en vertelde mijn ouders dat ik net als die andere kinderen wilde zijn. Mijn vader legde me uit dat dit niet mogelijk was omdat hij de schoolkosten voor zes kinderen niet kon betalen.

Ik was nog zo jong dat ik hier niet naar luisterde. Ik liep weg van huis en ging naar een school om daar in een lokaal te gaan zitten. De directeur kwam erachter maar stuurde me niet weg. Hij sprak met mijn vader en vertelde hem dat de openbare scholen plek hadden voor Dalit kinderen. Hij vertelde mijn vader over de waarde van onderwijs en dat hij ervoor moest zorgen dat hij zijn kinderen naar school liet gaan. Ik kan me nog goed herinneren wat mijn vaders’ antwoord hierop was: ‘We hebben niet eens genoeg geld voor eten, hoe ga ik boeken en andere benodigdheden voor hen halen?’.

En dat is waar, we waren erg arm. We aten overdag en gingen naar bed op een lege maag, we sliepen op en onder het stro. Als mijn vader werk kon krijgen in Kathmandu, dan gingen wij op zoek naar wat spinazie in de velden van andere mensen voor het eten.  Ondanks dit alles hebben onze ouders hun best gedaan en ons goed opgevoed, ongeacht de armoede, de discriminatie en haat die we over ons heen hebben gekregen.

Toch naar school

Geen van mijn broers en zussen hebben hun school afgemaakt. Ze moesten werken om voor onze zieke moeder te zorgen, of ze werden geslagen door leraren omdat hun huiswerk niet af was of omdat het niet goed genoeg was gemaakt. Alleen ik heb een opleiding afgerond.

Mijn oudste zus is uitgehuwelijkt toen ze in de onderbouw van de basisschool zat (8 of 9 jaar). Ik ben uitgehuwelijkt aan het einde van mijn middelbare school, toen ik 16/17 jaar oud was. Ik had geluk: mijn man en schoonfamilie hebben me gesteund in mijn ontwikkeling en opleiding. Mijn man ging voor 3 jaar in Maleisië werken, in die periode ging mijn tijd naar het opvoeden van onze kinderen. Nu hij weer terug is gaat het beter en heb ik een cursus kunnen doen waarin ik leerde les te geven aan volwassenen. In het gemeentehuis viel mijn oog op een vacature. Ik voldeed aan de voorwaarden en solliciteerde. En zo kreeg ik een baan bij SAHAJ.”  

Werken bij SAHAJ

Munni kreeg verschillende trainingen via SAHAJ. Hierin leerde ze over gender gerelateerd geweld en hoe ze daarover met mensen uit het drop in gesprek moest gaan en hoe ze samen oplossingen konden vinden voor dit probleem.

Ze werd zo een bekend gezicht in het dorp en in het bijzonder voor de 80 vrouwen die ze ondersteund. Zij hebben te maken met geweld, misbruik en discriminatie. Munni is nu de ‘go-to’ persoon als iemand hulp of ondersteuning nodig heeft. Via haar werk raakte Munni betrokken bij het ontwerpen van de SAHAJ Family Centered Approach.

Hoe gaat het nu met Munni?

“Ik ben een moeder van drie kinderen. Nadat mijn echtgenoot terugkwam uit Maleisië is hij aan de slag gegaan als schilder. We hebben hard gewerkt met de hele familie en we hebben gespaard zodat ik een bachelor in Onderwijs Programma’s kan doen. SAHAJ heeft mij en anderen uit de gemeenschap hoop gegeven. Ik ken de gemeenschap beter, en zij mij. Na een aantal jaar met SAHAJ gewerkt te hebben ben ik mij bewuster van de maatschappij en van wat ik kan. Ik heb het verschil kunnen maken voor 80 mensen en hun families. Ik hoop een baan te vinden, waarmee ik mijn familie en kinderen kan ondersteunen, zodat zij nooit hoeven mee te maken wat ik heb meegemaakt.”.

Strengthening Access to Holistic, Gender Responsive and Accountable Justice (SAHAJ) 

SAHAJ is een consortium dat wordt geleid door VSO (Nepal) en International Alert (IA) en partners: Forum for Women, Law and Development (FWLD), Antenna Foundation Nepal (AFN), Emory University, SAMAGRA, en MAHURI Home. Dit project in Nepal is gericht op het aanpakken van gendergerelateerd geweld door schadelijke sociale normen aan te pakken, de toegang tot de politie en justitie te verbeteren en de capaciteit van relevante instellingen te vergroten, zodat slachtoffers van gendergerelateerd geweld de steun krijgen die ze nodig hebben. Om dit mogelijk te maken zetten we onder andere jeugdnetwerken op die zich inzetten voor de verandering van deze sociale normen en geven we training aan veiligheidsinstanties en justitiële instellingen. 

Geschreven door: Pallav Ranjan
Vertaald en geredigeerd door: Ronnie Allebrandi, VSO Nederland
Foto’s: VSO

Lees meer verhalen uit het SAHAJ

• Matrika: Hoe jongeren hun eigen cultuur vormgeven